Ta [ط] harfi, isti’la ve itbak sıfatına sahip kalın bir harftir. Aynı çıkış noktasını paylaştığı dal ve te harflerinden işte bu iki sıfatla ayrılır. Ayrıca bu harf; cehr, şiddet, ismat ve kalkale sıfatlarına da sahiptir. Gelin ta harfinin mahrecini yakından tanıyalım. Telaffuzu esnasında yapabileceğimiz hataları inceleyelim.
Ta Harfinin Mahreci
Dilin içe yakın ön kısmını kullandığımız ta harfinde, dili üst ön dişlerin usûlüne (diş köklerinin battığı yer) koyarız. Aslında usûl dediğimiz bu nokta, diş etinin -içe doğru- biraz gerisidir. Bu nedenle harfi telaffuz ederken, dilimizi üst ön dişlere veya diş etlerine temas ettirmemeli, ayrıca dilimizin ucunu veya geniş bir şekilde ön kısmını kullanmamalıyız. Bu nedenle Türkçedeki kalın “t” harfine benzetebileceğimiz bu harfi kolayca telaffuz edebilmek için şu yolu izlemek işe yarayabilir:
- İlk olarak kalın “d” sesi vermeyi bırakmalıyız.
- Türkçedeki kalın “t” sesi ile telaffuz etmeye çalışabiliriz. (tabi mümkün olduğu kadar hava akımı vermeyerek)
- Bir müddet böyle çalışıp dili mahreç bölgesine temasa alıştıralım
- Son olarak hava akımını tamamen kesip öyle çalışalım.
Yapılan Hatalar
- Kalın harf olmasına rağmen ince telaffuz etmek
- Dilin içe yakın ön ucunu kullanırken, mahreç noktasını daha geniş kullanmak
- “Ta” sesiyle değil de “da” sesiyle telaffuz etmek
- Sakin halinde kalkale sıfatını uygulamamak
- Kesralı halinde kalınlıkta mübalağa etmek
- Hava akımı vermek
- Dil ucunu kullanmak
- Dili ön dişlere koymak
- Dili diş etlerine koymak
- Dat harfi ile aynı kelimede bulunma durumunda sesi net vermemek
