Zamanın sesini duyuyor muyuz ?… Yaşadığımız ân bize neler fısıldıyor ?… Neleri göstermeye çalışıyor, nereye işaret ediyor ? … Hiç kulak kabartıyor muyuz bu sese, bu fısıltıya… Gelin bu yazıda sorular ile duymaya çalışalım zamanın sesini…
Zaman
Zaman; bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süreye denir. Hayatımız zamandan ibarettir. Bu zamana geçmiş, gelecek ve ân sığar… Bu üçlü taksimin içerisinde belki de odaklanmakta en çok zorlandığımız, kıymetini bilemediğmiz ân’dır. Ân içinde bulunduğumuz zamandır. Şimdi dinleyelim, bakalım zaman bize neleri fısıldıyor…
Zamanın Sesi !
Ey insan ! Ben senin asıl dostunum, lütfen “dur” ! Çok koştun, biraz soluklan, az nefeslen… Bırak sonu gelmeyen hırslarını… Yapma, kırma kalbini !… Allaha teslim olmuş gönülleri incitme ! …
Diline hakim ol !…. Ol ki; sesim sana ulaşsın, geleceğin salim olsun…Üzüntü deryasına daldırdığın zayıf yüreğine merhamet et !… Tutma gözyaşlarını, özlemen gerekiyorsa özle… Bırakman gerekiyorsa bırak… Unutman gerekiyorsa unut… Erteleme hayallerini, seni sen yapanı …
Sonu meçhul yollarda yürümek için ısrar etme… Hiç düşündü mü neden hala ait olmadığın yerdesin ? Oysa ki ben ilerliyorum ve bir daha asla geri dönmem… Peki sen ne zaman kendini gerçekleştireceksin ?… Ne zaman kalbin ve aklın bir olacak, tevhide ulaşacak ?…
Beni Zayi Etme !
Ben zaman ! Her şeyin ilacıyım. Kederler ben ilerledikçe azalır. Ben ilerledikçe artar özlemler…. Bu yüzden sana yürek paralayan, iç tırmalayan bir sesle sesleniyorum… Beni zayi etme !… Yavaşla, nefeslen… Bitir savaşlarını… Barış kendinle ve benimle… Çünkü ne benden kurtulabilirsin ne de beni geri getirebilirsin ….
Hiç fark ettin mi ?. Hep aynı yerden yara alıyorsun. Sence bunda bir gariplik yok mu ? Artık sesimi duy…Beni izle, geçmişe bak ! … Ne öğretiyor, ne fısıldıyor sana ?…
Ey insan ! Ben ân’ım, senin sahip olduğun en büyük fırsatım… Sana hayat bahşedecek nefesim içinde… O halde dön bak kendine… Beni orada bulacaksın…Tamamen sana aitim . Öyleyse vefasız bir âşık gibi kıyma bana !… Kurtul geçmişe duyduğun şu kara sevdadan ! …
Ey can ! Seni seviyorum ve senden ümidimi kesmiyorum… Sende saklıyorum kendimi… Üstelik sabırla bekliyorum sesimi duymanı…
Selam olsun zamanın sesine kulak verenlere …
Selam olsun zamanın erlerine…
Ne mutlu onlara ki; zaman tüm dilimleri ile onlara âmâde…
